აბა დღეს მე ვის რა ვარგე?

ყოველ დღესა შენს თავს ჰკითხო:„ – აბა დღეს მე ვის რა ვარგე?“ ალბათ,  ასე განმარტავდა ილია კორპორაციულ სოციალურ პასუხისმგებლობას.

რა ვარგე თანამშრომლებს, საზოგადოებას, მომხმარებელს, გარემოს! თანამედროვე ენაზე რომ ვთქვათ კორპორაციული სოციალური პასუხისმგებლობა ბიზნეს სუბიექტის კეთილი ნებაა, მისი ნებაყოფლობითი გადაწყვეტილებაა პროდუქტის ან მომსახურების გასაღების გარდა სხვა უფრო მნიშვნელოვან საკითხებზეც დაფიქრდეს და თითქმის ზოგადსაკაცობრიო პრობლემების გადაწყვეტაში საკუთარი წვლილი შეიტანოს. მაააგრამ – ეს მას კანონით არ ევალება  და თუ მას არ მოუნდება შესაძლოა არც კი დაფიქრდეს ამ ყველაფერზე!

მარტივად რომ ვთქვათ, კორპორაციული სოციალური პასუხისმგებლობა ბიზნესს მოუწოდებს იყოს სასაგებლო და მომგებიანი არა მხოლოდ საკუთარი თავისთვის არამედ იმ საზოგადოებისთვის, რომელთა გარეშეც ბიზნესი ვერ იარსებებს. ბიზნესი ღია და სასარგებლო უნდა იყოს რიგითი მომხმარებლებისთვის, ადამიანებისთვის რომლებიც ყიდულობენ მომსახურებას, პროდუქტს და ა.შ ბიზნესი ღია და სასარგებლო უნდა თანამშრომლებისთვის რომლებზეც დგას ბიზნესი. ბიზნესი უნდა გაუფრთხილეს იმ გარემოს, რომლის ნაწილიც თავადვე არის.  

რამდენად ესმით დღეს საქართველოში არსებულ ბიზნეს ოპერატორებს კორპორაციული სოციალური პასუხისმგებლობის ცნება ვერ გეტყვით. ცხადია, არსებობენ ისეთი კომპანიები, რომლებიც ამ ტერმინების ახსნა-განმარტებას გუგლში არ ეძებენ, ისინი მუშაობენ „აბა დღეს მე ვის რა ვარგე?“ პრინციპით, სწორედ ამიტომაც ყავთ ბევრი ლოიალური მომხმარებელი, უკან დაბრუნებული ბევრი კლიენტი, ბევრი გული ❤ სოციალურ ქსელში და რა თქმა უნდა, საქართველოში ყველაზე ძვირადღირებული – სახელი! არსებობენ ისეთებიც, რომელთაც თავის გატეხვას სახელის გატეხვა ამჯობინეს, რას ვიზამთ, ეს მათი არჩევანია. უბრალოდ, დღეს სახელის გატეხვა უფრო გლობალური, უფრო სოციალური და უფრო მტკივნეული გახდა. სახელის გატეხვა გამოიხატება ბევრ უარყოფით კომენტარში, ბევრ უარყოფით შეფასებაში, Facebook ზე დაწერილ 1-იანებში, კომპანიის Facebook გვერიდიან გამქრალ review ფუნქციაში და სახალხო სოციალურ პროტესტში. კორპორაციული სოციალური პასუხისმგებლობა ხომ პირდაპირ მისწრებაა პიარ აქტივობებისთვის, გარანდიოზული და კრეატიული პიარ კამპანიების დასაგეგმად. ეს არ არის უბრალოდ ქველმოქმედება და საახალწლოდ გაჭირვებული ოჯახებისთვის ერთჯერადად და კამერების ხათრით გამეტებული ტკბილეულობა. ეს გრძელვადიანი სამუშაოა, რომელიც ქმნის თქვენი კომპანიის იმიჯს, სახელს და რა თქმა უნდა მოგებასაც! კორპორატიული სოციალური პასუხიმგებლობა ბიზნესის კეთილი ნებაა ეს ნება ბიზნესი იდეის ჩასახვისასვე უნდა იყოს გათვალისწინებული, ზუსტად ისე როგორც შვილებს ვზრდით. გვინდა რომ იყვნენ სასიამოვნო ადამიანები, კომუნიკაბელურები, თავაზიანები, გვინდა რომ ისინი ხალხს უყვარდეს, პატივს სცემდნენ, ენდობოდნენ, გვინდა რომ ჩვენი შვილები ეკოლოგიურ გარემოში გაიზარდონ, ვასწავლით რომ უნდა მოუფრთხილდნენ გარემოს , ვასწავლით რონ ნაგავი ურნაში უნდა ჩაყარონ…მაშინ რა გვიშლის ხელს, რომ ბიზნესიც ზუსტად ისე გავზარდოთ და განვავითაროთ, როგორც საკუთარ შვილებს ვზრდით.

გამომდინარე იქედან, რომ ბიზნესმენიც ადამიანია, პირველ რიგში ის საკუთარ კეთილდღეობაზე და მომენტალურ მოგებაზე ფიქრობს, მაგრამ თუ ეს ბიზნესმენი ჭკვიანიცაა ის აუცილებლად იფიქრებს კორპორაციულ სოციალურ პასუხისმგებლობაზე, ანუ იმაზე რომ მისი ბიზნესი სასარგებლო იყოს არა მხოლოდ მისთვის, არამედ ქვეყნისთვის და საზოგადოებისთვისაც. ეს ფაქტი საგრძნობლად გაზრდის მისი ბიზნესის გაყიდვებს! ეს ფაქტი გაზრდის ლოიალური მომხმარებლების რაოდენობას, ეს გაზრდის მედიის მხრიდან მის მხარდაჭერას!

ჩემი დღევანდელი ბლოგი აუცილებლად შეეხებოდა კორპორატიული სოციალური პასუხისმგებლობის ფარგლებში გარემოს დაცვის საკითხებს,მაგრამ ახლა როდესაც ამ ბლოგს ვწერ პარალელურად ჩემს 5 თვის, ორსულ მეგობარს ვამშვიდებ, რომელიც დღეს მორიგეა, საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე მუშაობს და შეიძლება დღეს დაძინებაც ვერ მოახერხოს. სამწუხაროდ, მის სამსახურში არავის აინტერესებს 5 თვის პატარა ადამიანი მის მუცლეში რომ მორჩილად ზის და ელოდება, დედა როდის შეძლებს დაძინებას. აი ახლა უნდა იყოს მის სამსახურში ისეთი ადამიანი, ვინც კორპორაციულ სოციალურ პასუხისმგებლობაზე ერთ ორ „კაი სიტყვას“ ეტყვის მისტერ BOSS – ს და თუნდაც ცოტა ხანი დააფიქრებს მაინც. თანამშრომლები არიან ის ადამიანები, ვიზეც დგას ბიზნესი, მათზე ზრუნვა კი კორპორაციული სოციალური პასუხსიმგებლობის ძალიან მნიშვნელოვანი ნაწილია. თუმცა, ქვეყანაში სადაც მატივ აღებ-მიცემობაზე დგას კომპანების დიდი უმრავლესობა, ძნელად თუ მოიძებნებიან ისეთები, რომელიც ამ საკითხზე გულწრფელად ან არაგულწრფელად, მაგრამ მაინც ფიქრობენ.  ბედნიერებაა, როდესაც შენი კომპანიის ხსენებაზე ადამიანი იღიმის, შენზე დადებითად საუბრობს, გიწევს რეკომენდაციას ყველგან და ყველასთან, როცა შენი ბიზნესის სახელი იწვევს დადებით ემოციას – ეს ბევრად მეტია ვიდე საღამოს ქვითარზე ამორტყმული Zის ქვეშ დაწერილი ნებისმიერი ციფრი!

ასე რომ არსებულო, არ მომავალო ბიზნესმენებო, კეთილ და საპასუხისმგებლო საქმეებზე ფიქრი შემოსავალს არ შეგიმცირებთ! პირიქით, გაგიზრდით მას! და თუ არ დაგეზარებათ, ყოველ ღამე თქვენს თავს ჰკითხეთ „აბა დღეს მე ვის რა ვარგე?“